Hotel Horror: De eerste dag
Het was zo klaar als een klontje: Daphne zou in haar tussenjaar Italiaans leren in Italië. Ze had de perfecte locatie: het hotel van vrienden van haar ouders, waar ze al haar hele leven kwam. Nog geen week na aankomst wist ze dat ze een enorme inschattingsfout had gemaakt. Wat er allemaal mis ging, deelt ze de komende weken. Deel 2: de eerste dag.
En dus ging ik. Met een veel te zware koffer in het vliegtuig naar Verona, waarna mijn oom Robby me met gierende banden – letterlijk, we reden 180 in zijn blinkend zwarte Mercedes – naar het hotel bracht. Ik mocht slapen in de kamer waar mijn moeder ook vele vakanties had doorgebracht, aan de kant van het zwembad. Met eigen badkamer en riant tweepersoonsbed. Niet gek voor een achttienjarige. Die eerste nacht droomde ik over mezelf in zwart jurkje met wit schort, druk bedden verschonend en stofzuigend.
De volgende ochtend besefte ik dat ik geen idee had hoe en waar ik kon ontbijten. Fris gedoucht liep ik naar de receptie, waar Robby al op me wachtte. Ik kon meteen beginnen in de ontbijtzaal, want die moest worden opgeruimd. ‘Kan ik zelf nog even ontbijten..?’ probeerde ik voorzichtig. Robby keek me ietwat verward aan. Koffie? Ik legde hem uit dat ik wel wat yoghurt, granola en fruit zou lusten. Dat had hij niet, maar ik kon in de ontbijtzaal cornflakes en melk pakken. Ook goed.
Ik werkte staand wat naar achteren en begon daarna de tafels af te ruimen. Op een rammelend karretje bracht ik de vuile borden en bekers naar de afwasruimte, waar een vriendelijke dame het meteen in de vaatwassers plaatste. Ze vroeg me vervolgens schoon bestek in papieren zakjes te stoppen. Driehonderd zakjes (plusminus) verder had zij de vaat schoon en was de eetzaal klaar voor de lunch. Ik stapte weer naar de receptie en vroeg Robby waar ik nu bij kon helpen. Hij haalde zijn schouders op. Was dit niet genoeg voor vandaag? Ik keek naar de klok, het was elf uur ’s ochtends. Ga lekker bij het zwembad liggen en kom straks lunchen, zei Robby. Morgen verzinnen we weer wat anders.
Ik hield het erop dat hij er nog niet over had nagedacht en besloot het er voor vandaag van te nemen. Bikini aan, duik nemen, en straks lunchen met pizza. Morgen zou ik écht beginnen. Toch?
