Hotel Horror: Hoe het begon

Het was zo klaar als een klontje: Daphne zou in haar tussenjaar Italiaans leren in Italië. Ze had de perfecte locatie: het hotel van vrienden van haar ouders, waar ze al haar hele leven kwam. Nog geen week na aankomst wist ze dat ze een enorme inschattingsfout had gemaakt. Wat er allemaal mis ging, deelt ze de komende weken. Deel 1: hoe het allemaal begon.

Het was de zomer dat ik zeventien werd en de wereld lag aan mijn voeten. Bijna dan, want ik moest nog wel even eindexamen doen. Daarna wilde ik studeren, het liefst journalistiek. Maar ik had niet zoveel haast. Hoe het idee precies ontstond, weet ik niet meer. Het was waarschijnlijk op het terras van het hotel, onder het genot van pizza – nog steeds de lekkerste die ik ooit heb geproefd – en wat glazen wijn van mijn ouders. Opperde ik het, of was het mijn moeder? In elk geval vroegen we diezelfde avond nog aan Roberto, de eigenaar van het hotel, of ik hem de volgende zomer kon komen helpen. Natuurlijk stemde hij in.

‘Robby’ is opgegroeid met mijn moeder en zou nooit nee tegen haar zeggen. Zijn moeder – mijn tante Tonny – en mijn oma waren goede vriendinnen. Toen Tonny (op dat moment nog Teuntje) in de jaren vijftig met een Italiaan trouwde en naar het zuiden vertrok, gaf mijn oma de vriendschap niet op. Jaar na jaar tufte de familie naar het Gardameer. Daar stond op een bergpas een herberg die tante Tonny en haar man langzaam uitbouwden tot hotel met zwembad. Tientallen jaren later namen haar zoons het over en toen ik 17 was, stond Roberto in zijn eentje aan het roer.

Onze families waren altijd verbonden gebleven en het lag bijna voor de hand dat ik mijn tussenjaar in het geliefde hotel zou doorbrengen. Ik zeg bijna, want het bleek een rampzalige keus te zijn. Maar daarover later meer. Vol goede plannen vertrokken we een paar dagen later naar huis. Mijn moeder en Robby zouden nog met elkaar bellen om alles nader af te stemmen, maar één ding stond vast: ik ging volgend jaar in Italië wonen. Italiaans leren, werkervaring opdoen in een hotel, de kunst van het pizzabakken in de vingers krijgen en genieten van la dolce vita. Ach, we hadden eens moeten weten…