De gallo nero: zo weet je of je een echte Chianti te pakken hebt
Om maar met het slechte nieuws te beginnen: niet alle Chianti is zo lekker als je zou hopen. De tijd van mandflessen en wijn die je het liefst zo snel mogelijk wegspoelt met limoncello is allang voorbij, maar er zijn nog steeds grote kwaliteitsverschillen. Gelukkig hoef je geen wijnkenner te zijn om te weten of je een Chianti Classico – en dus de allerbeste variant – te pakken hebt; je ziet het met één blik op de fles.
Chianti Classico DOCG
Op de flessen Chianti Classico DOCG staat namelijk een zwart haantje, de gallo nero. Waarom een zwart haantje? Dat is een mooi verhaal, dus daarover later meer. Maar staat die haan erop, dan is het een Chianti uit de historische kern van het (vrij reusachtige) Chianti-gebied en heeft hij de beste kwaliteit. De wijngaarden liggen daar wat hoger dan de rest, waardoor de druiven optimaal rijpen in het verder vrij warme gebied. Ook alle andere Chianti-wijnen moeten uit dezelfde regio komen, maar kennen meer smaakverschillen. Zo zijn de Chianti’s uit het noorden wat eleganter en die uit het zuiden wat krachtiger.
Met dank aan de gallo nero
Maar dan het verhaal van die haan. Niet alleen het kenmerk van de Chianti Classico, maar de gallo nero is ook het historisch symbool van de hele Chianti-regio in Toscane. Een regio die al eeuwen geliefd is en waarop zowel Siena als Florence lang aasden. Wat doe je dan? Je laat twee hanen beslissen bij welke stad de Chianti hoort. Twee ridders moesten wachten tot het eerste hanenkraai in de ochtend voordat ze op hun paard mochten stappen. Waar ze elkaar zouden treffen, was de nieuwe gebiedsgrens.
De ridder uit Siena dacht slim te zijn en gaf zijn witte haan ’s avonds veel eten, zodat hij de volgende ochtend extra vroeg zou kraaien. De ridder uit Florence besloot zijn zwarte haan juist niets te geven. Een slim plan: de Florentijnse haan begon uit pure honger nog voor zonsopkomst te kraaien. Tegelijkertijd zat de haan uit Siena nog propvol en kraaide hij veel later dan normaal. De ridder uit Florence was nog maar twaalf kilometer bij Siena vandaan, toen hij zijn tegenstander trof. En zo kwam het volledige Chianti-gebied in handen van Florence, met dank aan de zwarte haan.
Het zit wel goed
Wedden dat je de volgende keer in het wijnschap op zoek gaat naar dat zwarte haantje? En mocht je toch nog je twijfels hebben over de kwaliteit van Chianti – want die was jarenlang abominabel – dat zit inmiddels goed bij zowel de Classico als de andere varianten. Ooit was hij zuur en droog door overproductie, maar sinds de jaren zeventig gebruiken de wijnmakers betere technieken en andere druivenmengsels. Dat is nu 80 tot 100 procent sangiovese, eventueel aangevuld met canaiolo nero en Franse merlot of carbet sauvignon. Onze vrienden van FavorFlav maakten een ultieme Chianti-gids waarin ze nog veel meer vertellen over de smaak en de beste culinaire combinaties.