Waarom Italiaanse mannen te pas en te onpas naar hun kruis grijpen
De hoofdprijs voor bijgelovigheid gaat naar Italië. Er zijn in de laars zo’n honderdmiljoen manieren om jezelf de verdoemenis in te helpen met één enkele beweging, maar godzijdank ook vele handelingen die al dat ongeluk weer direct ongedaan maken. Zo ook: het naar de ballen grijpen van de man.
Kijk, dat moet je nu niet ineens op straat gaan doen. Dat doen Italiaanse mannen namelijk zelf al genoeg, en daarbij is het hopelijk strafbaar om dat bij vreemden te doen. Mannen mogen het sinds 2006 zelf ook niet meer zomaar, toen in de rechtszaal de eerste boete werd uitgedeeld aan een bouwvakker uit Como, want onfatsoenlijk. Of meneer de agent bij het constateren van een graai naar het kruis op onderzoek uitgaat naar de intenties van de graaier, vraag ik me dan weer wel af. Er zullen dus vast vele ballengrijpers onderuit komen zonder gevolgen, maar het gerechtshof is genadeloos. Maar wanneer vindt de man het dan zelf geoorloofd?
Bij jeuk of ongemak, waarschijnlijk, maar ook vanuit bijgeloof dus. Italiaanse mannen schijnen te pas en te onpas naar hun “attributi” te grijpen als er onheil nadert. Bij het passeren van een lijkwagen bijvoorbeeld, of wanneer iemand tijdens een caffè al banco mededeelt dat-ie gruwelijk ziek is. Een feitje dat ik even goed onder de loep wilde nemen, gezien ik genoeg Nederlandse verhalen erover kon vinden, maar in het Italiaans niet heel ver kwam op het wereldwijde web. Ik schakelde de hulp in van onze Minne in Italië, die haar buurvrouw aka het orakel op gebied van Italiaanse dingen (ben je al gauw, als Italiaanse, maar ze weet echt alles, beloofd) op speed dial heeft en direct raadpleegde.
Of het echt verboden is om als man zijnde je ballen aan te raken in Italië. Die vraag zorgde voor wat verwarring, want buurvrouw antwoordde: ‘Als ze dat zelf doen, of wij?’ Het antwoord (op de eerste optie dus) is ja, maar alleen als ze het in het openbaar doen en op vulgaire manier. Daar had buurvrouw dus al gelijk, maar de hamvraag bleef: raken Italiaanse mannen hun kruis aan om ongeluk af te wenden? ‘Se le toccano, per scongiurare la sfortuna.’ De buurvrouw sprak. Het is waar.
Bovendien was er field research. Buurvrouw uitte al eerder haar ongenoegen aan Minne met de uitspraak: ‘ik word er echt gestoord van dat mannen hier zo ongegeneerd hun ballen aanraken.’ In dank wordt het dus niet afgenomen door de Italiaanse dames. Minne zelf kreeg de bevestiging kort daarna, bij een voorstelling van een beroemde poëet, die pontificaal de hand op het kruis placeerde, zo ongeveer z’n hele showtje lang. Tot zover het verzamelde bewijs.
