Waarom je nooit post moet versturen in of naar Italië
Er is een gedeelte van de Italiaanse cultuur waar je maar beter over in het ongewisse kunt blijven. Een plek zo chaotisch alsof het lijkt dat de wereld in brand staat, terwijl je aan het wachten bent maar je niet precies weet waarop. Er zijn nummertjes en wachtplekken, maar toch is alles onduidelijk. Het is een plek waar mensen allemaal tegelijk tegen je schreeuwen in een taal die je niet verstaat (ook al spreek je goed Italiaans). Waar je vervolgens altijd vol teleurstelling naar huis gaat. Over welke plek ik het heb? Een doorsnee Italiaans postkantoor. Oftewel het terrein van de Poste Italiane.
De eerste keer dat ik kennismaakte met Poste Italiane was toen er drie pakketjes niet aankwamen bij mijn appartement in Rome. Eén keer kan toeval zijn, bij twee keer kreeg ik argwaan en de derde vermissing onderging ik vol verbijstering. Tot op de dag van vandaag zijn ze nog steeds onvindbaar. Poste Italiane verzorgt de landelijke post. Er is geen telefoonnummer. Je kunt kiezen om te mailen, waar je vervolgens nooit respons op krijgt of je kunt langsgaan bij een lokaal postkantoor.
Die postkantoren zijn wel een hele ervaring, maar over het algemeen geen prettige. Er wordt nauwelijks Engels gesproken. En gek genoeg lijkt het of niemand enig idee heeft wat ze precies aan het doen zijn. Wat wel overzichtelijk is, is dat je altijd met hetzelfde antwoord weer vertrekt. Je post of pakketje is onvindbaar en ze kunnen er niks aan doen. Wat je wel kunt doen is het opnieuw versturen en hopen dat het deze keer wel goed gaat.
Een eenmalige ervaring was het na drie keer dus sowieso niet meer te noemen. Maar dat het aan mij lag bleek ook niet zo. Als je Poste Italiane noemt in de aanwezigheid van Italianen, vertellen de afkeurende handgebaren alles wat je moet weten. Het is de hoofdreden dat Italianen geen fan zijn van dingen thuis laten bezorgen. Ook wordt het vaak vergeleken met een soort Russische roulette. Je kunt geluk hebben, of niet. Maar bij dat laatste ben je je post of pakketje ook wel echt helemaal kwijt. Verzwolgen door de chaos. De chaos die ze Poste Italiane noemen.
