Waarom het haast onmogelijk is om een taxi te krijgen in Italië

De keren dat ik in Italië hopeloos op straat heb gestaan met een enorme koffer, een beschonken gezelschap of op een te onethisch tijdstip om te lopen zijn ontelbaar. Het hysterische wachtmuziekje van de taxi ken ik uit mijn hoofd, het verbaast me dat ik nog niet op de zwarte lijst sta van taxicentralisten en in apps ben ik ook alle vertrouwen verloren. Het proces om een taxi te vinden is in Italië op z’n zachtst gezegd ontmoedigend, maar heeft wel een diepgewortelde reden. Meerdere zelfs.

Beperkt aantal taxilicenties

Een van de grootste problemen is het beperkte aantal taxilicenties dat beschikbaar is. Deze licenties zijn schaars omdat de uitgifte ervan streng wordt gereguleerd door lokale autoriteiten en het aantal nieuwe licenties amper wordt verhoogd. Bizar genoeg is in steden zoals Milaan en Rome het aantal taxilicenties al jaren niet meer toegenomen, ondanks een groeiende bevolking en een tsunami van toeristen.

Hoge kosten van licenties voor taxi’s

Door de beperkte beschikbaarheid van licenties is een lucratieve parallelle markt ontstaan waar licenties voor exorbitante prijzen worden verkocht. De kosten voor één licentietje kunnen oplopen tot honderdduizenden euro’s. Dat maakt het voor nieuwe taxichauffeurs niet bepaald aantrekkelijk om achter het stuur te kruipen. En dat draagt uiteraard weer bij aan het tekort aan taxi’s.

Opstandige taxivakbonden

Ik vroeg me altijd af hoe taxichauffeurs konden protesteren terwijl ik er zelden een in levenden lijve zag, maar de memo over protesterende taxichauffeurs heb ik met grote regelmaat gekregen als excuus. Wat daar blijkbaar aan de hand is? Taxivakbonden in Italië hebben een sterke invloed op het beleid en hebben consequent hervormingen geblokkeerd die het aantal beschikbare licenties zouden kunnen verhogen. Deze vakbonden zijn bang dat een toename van het aantal licenties de waarde van hun bestaande licenties zou verminderen. Hierdoor blijft het aanbod van taxi’s laag, wat leidt tot lange wachttijden en een slechte beschikbaarheid. Ideaal.

Uber mag niet meedoen

Misschien is het je weleens opgevallen dat je in veel Italiaanse steden grotere kans maakt om vervoerd te worden door een ouderwetse taxilijn te bellen dan door Uber te downloaden. Alternatieve vervoerders werken vaak voor geen meter vanwege juridische beperkingen en protesten van traditionele taxichauffeurs. Uber krijgt dus niet echt voet aan de grond. Door een samenwerking van Uber met IT Taxi kun je sinds vorig jaar wel taxi’s bestellen via de app, maar dan alleen Uber Black label, de luxe variant. Er komt dan een professionele chauf je kant op, die ook van de centrale taxilijn kan komen.

Licht aan het einde van de tunnel?

Een complex probleempje dus, maar er lijkt langzaam wat schot in de zaak te komen. Toen ik onlangs in Florence was, bleek een taxi bestellen via een app in de stad nog altijd onmogelijk, maar stond er een andere keer wel een hele parade klaar voor het treinstation. Ook kondigde Milaan in maart 450 nieuwe licenties aan en beloofde Rome in april 1.000 permanente taxilicenties vóór 2025, plus 2.000 Uber-vergunningen. Dat laatste klinkt waarschijnlijk iets veelbelovender dan het is, want in het jubileumjaar van de stad verwacht Rome een enorme stroom (miljoenen) extra pelgrims, en het aantal legale taxi’s blijft daarmee nog altijd ver onder vergelijkbare Europese steden steken.