Vraag het Italianen zelf: houden jullie je zelf aan alle Italiaanse eetregels?
Italië is het meest fantastische land ter wereld, maar ook een land vol eigenaardigheden, mythes, stereotyperingen, kleine gedragsregels, rituelen en gewoontes. Maar klopt het eigenlijk wel wat je zoal hoort? Zijn alle Italiaanse mannen romantisch? Eten Italianen alleen Italiaans? Of de vraag van vandaag: houden Italianen zich zelf eigenlijk aan alle eet-etiquette?
Je mag spaghetti alleen met een vork eten, vis niet combineren met kaas, geen room in carbonara gebruiken, knoflook niet snijden, nergens ketchup op doen, en ga zo maar door. De Italiaanse keuken kent veel regels en richtlijnen waar nogal rigide over gedaan wordt. Het idee is dat het nou eenmaal zo hoort, en dat dat zo moet blijven. Maar klopt dat eigenlijk wel? En houden ze zich daar zelf eigenlijk wel aan?
Livia, 36 jaar, zou nooit met Italiaanse mannen daten (op haar vriend na)
‘Uiteraard, vooral omdat de regels er ook niet zomaar zijn. Ze maken het eten een stuk lekkerder. Ik bedoel: carbonara met room, ui en peterselie? Gadver. Spaghetti met een vork eten zijn we gewoon gewend, maar ik ga heus niet huilen als iemand het met vork en lepel eet.’
Alessio, 32 jaar, vindt pasta afgieten een levensgevaarlijke activiteit
‘Nee hoor, ik eet regelmatig dingen die oorspronkelijk niet geaccepteerd zouden worden in de Italiaanse keuken, denk aan pasta met würstel erdoor, een soort knakworst. Mijn moeder zou om genade schreeuwen als ze het zou zien, maar goed, jammer dan. Er zijn ergere dingen in de wereld dan je niet aan objectieve regels houden.’
Francesca, 83 jaar, naar de kapper gaan is momenteel haar favoriete uitstapje
‘Nou, ik denk dat die regels vooral te maken hebben met je spijsvertering en daarom houd ik me eraan. Vis en zuivel zijn geen goede combinatie in je buik, rauwe knoflook en rauwe ui zijn te sterk om goed te verteren. Hetzelfde geldt voor cappuccino na de lunch. Zo’n plons melk is niet goed als je je lunch aan het verteren bent. Dus onze keukenregels zijn eigenlijk welzijnsregels.’
Martina, 25 jaar, leerde koken van haar moeder maar kan het nu beter dan zij
‘Ja, ik houd me eraan, want ik vind de regelloze keukens niet lekker. Een keer kreeg ik ergens een salade met grote stukken rauwe ui erop, bah. Als je dat eet proef je niks meer van de rest. Ook maakte iemand een keer een lasagne met zoveel onnodige dingen: knoflook, room, peterselie, ricotta, gehakt… En een partij smerig dat het was.’
Vincenzo, 53 jaar, zoekt graag paddenstoelen (het liefst alleen)
‘Regels? Ik zou het niet weten, ik kook ook niet zo veel. Dat we spaghetti eten met een vork, dat klopt ja, maar meer dan een vork is ook eigenlijk niet nodig. Hetzelfde geldt voor goede mozzarella met lekkere tomaat. Waarom zou je daar pesto, olie, pijnboompitten, granaatappelpitjes en rucola op doen? Het is al goed zoals het is. Onze regels beschermen de simpelheid en de kracht van de Italiaanse keuken. Dat maakt hem nog steeds een van de lekkerste ter wereld.’
