De voorbeeldige toerist
Elke zomer weer stroomt heel TikTok en daarna ook Instagram Reels vol met video’s van Amerikanen die naar Europa op vakantie gaan en hun bevindingen daarover delen met het internet. ‘Welcome to my Eurosummer‘ zeggen ze dan, en vervolgens gaat het veel en vaak over hoe er ‘in Europa’ nergens water te koop is (hoe ze erbij komen weet niemand maar het valt op hoe vaak dit wordt gezegd), hoe moeilijk het is om koffers mee te nemen naar de meeste Italiaanse dorpen, en natuurlijk allerlei klachten over kleine hotelkamers, kleine liften, kleine restaurants en kleine porties eten, want in de ogen van de gemiddelde Noord-Amerikaan is alles in Europa klein. Vervolgens verzamelen in de comments dan allemaal Europeanen die zeggen ‘Europe is a continent!!!!‘ en die verwoede pogingen doen om uit te leggen dat er wel degelijk een groot verschil zit tussen, ik noem eens wat, Zweden en Italië, en dat we hier op dit continent toch echt ook flesjes water verkopen.
Deze week kwam ik op een video van iemand die een overvol station van Varenna liet zien, met drommen toeristen die overal op het spoor stonden en zaten te wachten op de verlate trein. Ik deel even een comment (2870 likes) die onder zo’n video staat:
“Typical of tourist to all come to the same 200 inhabitants place in Italy and then complain that there’s not enough trains for them. look around, there’s mountains literally attached to the railway, how are we supposed to add more trains when there’s only one platform? start by being more respectful of the place you’re visiting instead of sitting where you can’t sit and being loud on the train.”
Het is een sentiment dat vrijwel onder al die video’s te lezen is: stop met onderdeel zijn van massatoerisme en tegelijkertijd klagen over de schadelijke effecten van precies dat massatoerisme. Dat geldt voor iedereen, maar zeker Noord-Amerikaanse toeristen kunnen op extra veel hoon rekenen, zo lijkt het. Nog een comment: “Wow tourists find out that the whole world isn’t just a theme park for them to visit, incredible.”
Dat is iets wat ik ook geregeld denk, als ik door Amsterdam fiets en om de toeristen heen moet cirkelen, die midden op de straat lopen of uitgebreid stilstaan op een fietspad om ergens foto’s van te maken. ‘Het is hier geen Disneypark!!’ wil ik ze soms toesnauwen, wat ik niet doe, en in plaats daarvan fiets ik heel strak langs ze heen, in de hoop zo iets bij te brengen over het fenomeen ‘stoep’ en dat je daar uitstekend op kunt lopen. En dat zijn overigens net zo goed Italiaanse toeristen, heus niet alleen de Noord-Amerikaanse.
Gemene deler van dit al is in ieder geval geloof ik dat men toeristen zat is. Wat niet gek is, het aantal toeristen stijgt elk jaar en zeker nadat er twee jaar géén toerisme was dankzij COVID, vallen de hoeveelheid tourbussen en verdwaalde groepen nu alleen maar meer op. De houding van de gemiddelde gehate toerist die denkt dat de plek die hij of zij bezoekt er vooral is ter vermaak voor hem, die trek ik als inwoner van het massaal bezochte stadscentrum ook niet meer. En wat dat betreft geef ik de klagende Italianen ook zeer gelijk. Laten we dus, als we dit jaar zelf op vakantie gaan, het goede voorbeeld geven en er van doordrongen zijn dat je als toerist te gást bent, met alle beleefdheden die daarbij horen. Aan ons zal het dan in ieder geval niet liggen.
Project Italiaanse droom
« L’Episodio precedente
