Un’ode a de wapperende waslijn

Ode aan de waslijn italie

Italië heeft de Fiat, het Colosseum, de Vespa en het Vaticaan. Het heeft Michelangelo, Andrea Bocelli en Gianluigi Buffon. Én Italië heeft de wapperende waslijn.

Wanneer je in een oer-Hollandse straat een waslijn spant tussen de rijtjeshuizen oogt dat vooral ietwat knullig en als een rommeltje. Maar hang je de was buiten in Italië, dan heb je plots een plaatje te pakken voor in je fotoboek of instagramfeed.

Ik had er zelf ook eentje in Florence. Hij leidde niet naar de overkant, maar hing netjes parallel aan mijn raam. Althans, netjes… de eerste keer dat ik mijn was ophing was ik als de dood dat mijn kraakwitte beddengoed in het schmutzige steegje twee verdiepingen lager zou belanden. Of, erger nog: ik mijn ondergoed terug zou vinden op een geparkeerde scooter of het hoofd van een toevallige passant.

Mijn was maakte ik angstvallig vast aan de slappe waslijntjes met een overdosis wasknijpers en elk uur wierp ik met mijn hart vast een blik naar buiten of mijn kledingkast nog compleet was. Maar een andere keuze had ik niet; mijn studio had het formaat van een postzegel, er was geen droger en in het eeuwenoude pand was het vechten tegen schimmel – er werd mij bij intrek nadrukkelijk gevraagd om het keukenraampje nóóit, maar dan ook echt nóóit te sluiten.

Met de weken ging de was met steeds minder wasknijpers aan de lijn en in mijn rol als waslijnwaakhond verzaakte ik al snel. Aan het eind van de rit was er niet één kledingstuk dat besloten had het huis te ontvluchten. Werkt als een tiet dus, zo’n waslijn.

Want ze riskeren hun witte wasgoed er niet voor niets, die Italianen. Ik was namelijk niet de enige zonder droger in Italië. Elektriciteit is er duur en drogers zijn dan ook geen standaarduitrusting van het gemiddelde huis. Daarbij blijft je kleding en beddengoed veel langer mooi aan zo’n lijn dan na een sessie koprollen in de droger. En, zoals mijn oom ooit predikte over het keukenkastje boven de gootsteen, droogt je was ook beter aan de lucht. Het ruikt lekkerder – zelfs in een vervuilde stad blijkbaar nog een argument – en met de zomerzon erop en een warme bries erdoorheen kan het in een mum van tijd weer op de stapel in de kast.

Dus, for the love of laundry, laat die wapperende waslijn voor altijd deel uitmaken van het Italiaanse straatbeeld. Want handig is het, en voor de charme van Italië ook essentieel.