Je zou kunnen zeggen dat een digestief, een – vaak alcoholisch – drankje om de spijsvertering te ondersteunen, mijn leven leven heeft gered. Wie weet ook wel die van jou, als je straks overvol aan je kerstdiner zit. De Italianen hebben namelijk zo hun trucs om dat eindeloze tafelen vol te houden.
Toen ik eens aan een lange eettafel zat bij een familiediner in het zuiden van Italië, werd een gigantische tafel vol antipasti opgevolgd door een van de lekkerste verse pasta’s die ik ooit at. Natuurlijk stemde ik in toen er werd gevraagd of ik nog een portie wilde. ‘Zo, ik zit vol,’ zei ik, na nog een kleine derde portie. De hele familie begon te lachen. Het uitgebreide hoofdgerecht, een groot assortiment bijgerechten en het dessert moesten nog komen. Toen ik wit wegtrok werd razendsnel de drankkast opengetrokken en er een digestief ingeschonken. Die dag leerde ik hoe Italianen eindeloze diners doorkomen. Kennis die uitstekend van pas komt bij het naderen van de feestdagen.
Zo overleef jij een lang diner
Neem de tijd
Normaliter eten Italianen niet vaak alle vier de gangen: antipasti, primi oftewel pasta of risotto, secondi oftewel een hoofdgerecht én een dessert. Ze kiezen er meestal twee of drie. Met feestelijke gelegenheden is dat anders. Dan wordt alles uit de kast getrokken. Deze diners duren dan ook eindeloos. Er worden gesprekken gevoerd over dagelijkse beslommeringen terwijl het ene na het andere gerecht op tafel komt en de wijnglazen zelden leeg zijn. Snel eten is totaal niet nodig en niet verstandig. De volgende gang komt pas op tafel als iedereen klaar is. Dus: neem de tijd.
Niet alles hoeft op
Aangezien er zo veel gangen zijn is het absoluut niet vreemd als je iets op je bord laat liggen. Mijn ervaring is dat Italianen overgebleven eten niet snel weggooien en het dus ook vaak bewaren voor de volgende dag. Of er iets anders van maken. Dus minder opscheppen of een kleine portie vragen is helemaal oké. Dit kan lastig zijn als het zo lekker is. Een avondje naar het casino is er niks bij: ga ik me hier misselijk aan eten of wacht ik tot er misschien nog een lekkerder gerecht op tafel komt? Risico’s nemen, daar gaat het om in het leven.
Rustpauze
Tijdens diners is het niet gek als je zegt dat je heel even moet liggen of moet rusten. Van tafel gaan wordt dan ook niet als een belediging beschouwd. Als je even gaat liggen kan dat er soms voor zorgen dat je een halfuur later weer fris aan tafel zit. Een Italiaans diner is een marathon, geen sprint.
Effervescente
Dit vond ik een merkwaardige ontdekking, maar tijdens diners staat er vaak een pot ‘Effervescente’ op tafel. Dit zijn een soort witte korrels bicarbonaat met citroenzuur. Ze smaken naar citroen. Je kunt ze oplossen in water, maar bij dit familiediner in het zuiden werden ze gewoon hardcore zo gegeten. Ze zorgen er in theorie voor dat je eten sneller zakt.
Digestieven
De sterke drankkast is een belangrijk onderdeel van lange diners. In Italiaanse drankkasten vind je altijd Amaro, een bittere kruidenlikeur. Hier zijn veel verschillende soorten van. Daarnaast vind je in veel drankkasten Branca Menta of een andere likeur met mintsmaak. Natuurlijk is er ook grappa, limoncello en sambuca en zijn Italianen erg gek op droplikeur. Het idee van deze dranken is niet dat je dronken de tafel verlaat, maar dat je eten sneller zakt. Vooral bittere en kruidige likeuren schijnen dit effect teweeg te brengen. Kleine tip van mij: als er wordt gevraagd of je eigengemaakte mintlikeur wilt proeven, zeg nee.
Koffie
De spreekwoordelijke marathon eindigt met koffie. Als de koffie geserveerd wordt kun je dat zien alsof je de finish gehaald hebt. Als je door het vele eten moe bent geworden kan koffie je oppeppen. Als je echter geen zin hebt om naast vol en aangeschoten ook nog eens te stuiteren door de cafeïne, kun je deze ook overslaan en gewoon je bed in rollen.
