Waarom mag de pizza met friet in hemelsnaam wel in Italië en de ananas niet?

Onlangs was er nogal wat commotie op de Nederlandse markt. De Lidl kwam met een pizza met friet, verkocht als Belgian Style met Italiaanse bodem en Franse friet. Dat vind ik allereerst erg ingewikkeld klinken, maar het riep met name vragen bij me op omdat die vrij krankzinnige pizza gewoon deel uitmaakt van het standaardmenu van de gemiddelde pizzeria in Italië. Met als hamvraag niet waarom de Lidl die verkoopt, maar waarom de frietpizza eigenlijk in hemelsnaam wél geaccepteerd is in Italië, en de pizza met ananas niet?

Gezeur over de pizza ananas

Laten we even beginnen bij de pizza met ananas. Daarover wordt van alles gezegd en vooral veel mee overdreven want men houdt nu eenmaal van onvoorwaardelijk geloven in Italiaanse clichés, ondanks dat er zelfs toppizzabakkers in Napoli mee aan de haal zijn gegaan inmiddels. Wel is het feit dat je er absoluut wat Italianen laaiend mee kunt maken, het een belabberde combinatie is met het traditionele tomaat-mozzarella-basilicum-trio en geloof ik ook dat een mooie bodem van een natte plak ananas best een drapje kan worden.

Pizza con patatine fritte

Maar die pizza met patat dan. Die staat daar gewoon schaamteloos tussen de rest zonder dat iemand zich er druk om maakt. Verstopt onder de naam pizza con patatine fritte, vaak nog verder mishandeld door würstel oftewel plakken worst er dwars doorheen. Men vermoedt dat hij is geïnfiltreerd als onderdeel van het kindermenu en van daaruit ingeburgerd is geraakt, mede door toeristen. Maar niets blijkt minder waar: de frietpizza is gewoon bedacht door een Napolitaanse pizzabakker. En daar heb ik het totale Italiaanse internet voor omgekeerd.

Het ontstaan van de pizza patat

Pizza con patatine fritte is het resultaat van de intrede van de McDonald’s in Italië in 1971. Om de nogal afgeleide tieners in de jaren tachtig en negentig terug naar de eigen keuken te krijgen, begonnen pizzabakkers te experimenteren. Antonio Starita van de beroemde traditionele pizzeria Starita in Materdei was de eerste die de pizza met friet permanent op het menu zette, om zo in te spelen op de nieuwe smaken en mode die Napels overspoelden. En zo volgden er meer. Een soort reddingsactie van het eigen culinair erfgoed, dus.

De pizza con patatine fritte is tegenwoordig meestal een pizza bianca met naast friet vaak würstel of gekookte ham erop. Een sterspeler op het kindermenu, maar ook gewoon favoriet bij de doorsnee Italiaan. En bij onze Minne. ‘Het is een Hema-rookworst en goede pizza en friet ineen. Net als een kapsalon kan het alles zijn wat je soms nodig hebt. Kinderpizza of niet, deze pizza voelt als een omhelzing,’ luidt haar pleidooi voor de frietpizza. È una pazza.