Pocket Coffee zijn de lekkerste chocolaatjes ter wereld
Ik ga je iets vertellen wat je misschien al lang weet, maar misschien ook helemaal niet. Stad en land heb ik er voor afgezocht afgelopen zomer, zonder resultaat. En dat terwijl ze normaliter echt niet zo moeilijk te vinden zijn. En toen lagen ze ineens op m’n deurmat in Nederland. Ik heb het over de lekkerste chocolaatjes van heel de wereld: Pocket Coffee van Ferrero. Die van Rocher, ja.
De jacht naar Pocket Coffee
Het was een soort luchtkasteel geworden in mijn hoofd, een fata morgana die ik najoeg. Ik wist dat ze bestonden, ik had ze vaak gezien, ik kon hun uiterlijk dromen. Maar nooit had ik ze geproefd als kind, en gezien ik geen auto rijd, kom ik niet vaak op eigen houtje in benzinestations of megasupermarkten waar ze pontificaal voor de kassa liggen te pronken. Bij mijn vaste Italiaanse city-supers lagen ze simpelweg niet.
Afgelopen zomer legde ik wel vele kilometers af op de bijrijdersstoel en dwong ik mijn chauffeur vriendelijk één ding af: hij moest mijn Watson zijn in de jacht op Pocket Coffee. Maar keer op keer stuitten we op een minuscuul bakje met nog minusculer rietje met vloeibare chocockoffie erin. De limited edition van de hoofdprijs die ik voor ogen had. Nu is een limited edition niet per definitie verkeerd en smaakte deze ook al te best, maar je wil altijd eerst the real deal hebben geproefd voordat je aan dit soort zijtakjes begint. Daarnaast is vloeibaar toch anders dan soliede chocola.
Chocolade met vloeibare espresso
Want die chocolaatjes, die hebben dus ook een vloeibare inhoud. Van espresso. Het beste van beide werelden. Zoet, sterk, extreem geweldig. Want eindelijk kan ik dat zeggen, eindelijk heb ik ze geproefd. Sterker nog, ik heb iets wat bedoeld was als jaarvoorraad in huis nu, maar helaas ben ik na zo’n vier dagen al ergens in juli van de eetkalender beland. Verslavend goed.
Mijn gedwongen Watson bleek een bijzonder goed geheugen en plichtsbesef te hebben. Hij besloot bij zijn versgeperste olio nuovo ook een megadoos Pocket Coffee te doen, met als kers op de taart nog een pot pistachecrème erbij, en deze naar Holland te sturen. Hoe gelukkig ik nu ben? Als een kind dat een gat springt dwars door de roze wolken regelrecht de zevende hemel in.
Inslaan overal waar je kunt
De chocolaatjes zijn een soort crack zonder negatieve bijwerkingen en overtroffen mijn toch al torenhoge verwachtingen. Dus ik moet je toch even zeggen, als je ze niet al standaard op je boodschappenlijst hebt als je in Italië rondrijdt, dat je vanaf nu extra reistijd moet gaan incalculeren voor een stop bij elke benzinepomp of grote super onderweg. Want zoals ik al zei; als die gekke Italianen niet besluiten ze de hele zomer te verstoppen om limited editions te verkopen, zijn ze echt niet moeilijk te vinden. Ik ga je dan, vooruit, ook nog iets verklappen wat de romantiek er iets afhaalt, dus alleen de kleine lettertjes doorlezen als je ze echt nú, nú moet proeven.
