De pomodoro-techniek zou dé manier zijn voor betere focus op werk

Toen ik afgelopen maandag na een afspraak met luid kabaal binnenliep op de redactie, werd ik nogal twijfelachtig begroet. Wat bleek: ik maakte mijn entree precies middenin een ‘pomodori’tje’. Ons heerlijk kletsgrage gezelschap had een halt toegeroepen op praten gedurende 25 minuten, een stilte die de naam droeg van een Italiaanse tomaat. Iets wat we vaker zouden gaan doen voor de focus, waarop ik wijselijk m’n mond hield en het internet wel raad ging plegen voor wat broodnodige uitleg.

Wat is de pomodoro-techniek?

Het internet leerde mij dat de pomodoro-techniek een effectieve manier is voor meer focus, leren omgaan met tijd en prioriteiten stellen. De time management-klassieker werd in de jaren tachtig bedacht door Francesco Cirillo, die zo Italiaans is als een pomodoro. De naam van de techniek is overigens ook niet uit de lucht gegrepen, al heeft-ie minder diepgang dan je waarschijnlijk denkt.

Signor Cirillo moest in ’87 een examen leren, maar kon z’n koppie er maar niet bij houden. Hij daagde zichzelf uit: kan ik twee minuten werken zonder afleiding? De test legde hij af met een timer in de vorm van… een tomaat. Toen de tomatentimer na twee minuten afging, had hij het naar eigen zeggen ‘gewonnen van de tijd’. Hij experimenteerde nog wat door de tijd steeds verder te rekken en kwam uit bij 25 minuten als ideale tijd voor een werkblok. Ed ecco: daar was de pomodoro.

Zo werkt de pomodoro methode

Zelf de pomodoro-techniek masteren? Je voert ‘m uit in een paar stappen, en hebt niets meer nodig dan 2 papieren of online documenten en een timer. Mag ook best een timer op je telefoon zijn, al hebben wij heus waar een tomaat staan op kantoor en meneer Cirillo er zelfs met brandmerk erop verkoopt. Zo werkt de pomodoro-techniek:

  1. Schrijf op blad 1 alle taken op die je kunt bedenken. Ze moeten uit je hoofd, op papier.
  2. Maak op basis van je inventaris van blad 1 een takenlijst op blad 2. Deze taken mogen niet langer, maar ook niet korter duren dan 25 minuten. De taken schrijf je op op basis van prioriteit. Dit zijn je pomodori.
  3. Zet je timer op 25 minuten en ga aan de bak. De eerste pomodoro is nu een wedstrijdje tegen jezelf die je in 25 minuten moet winnen. Als je timer afgaat, streep je de pomodoro af en mag je 3 tot 5 minuten pauze om jezelf voldaan te voelen en te resetten.
  4. Na je pauze ga je door met je tweede pomodoro, een riedeltje dat je in totaal vier keer doet. Na 2 uur zit je wedstrijd erop. Tenminste, een soort van. Je krijgt nu 10 à 15 minuten pauze om een rondje te lopen, te kletsen met je collega’s of wat je ook kunt verzinnen om in dat ontspankwartiertje te proppen. Daarna is het namelijk gewoon weer tijd voor de volgende vier pomodori.

Ons pomodori’tje is leuker

‘Is the Pomodoro® Technique just the timer? No. The Pomodoro® Technique is not just the timer!’

Zo eenvoudig als een timer zetten dat iedereen z’n mond houdt is het dus niet, de techniek geeft me eerder het gevoel alsof ik onvrijwillig op legeruitzending ben gestuurd. Ik denk dus dat we op kantoor de focus al kwijt waren bij het lezen van de regels, en ik ben blij toe. 25 minuutjes stilte vind ik een meer dan prima plan. Gedwongen gefocust zijn tijdens een twee uur durende werkwedstrijd met jezelf minder. Daarbij: ik leerde ooit bij mijn ADHD-therapie dat iedereen een andere concentratieboog heeft, waar je naar moet luisteren om jezelf niet gek te maken door je focus te forceren. Ik laat het dus graag aan jou of je voor ons pomodori’tje gaat, of voor de officiële Pomodoro Technique©.