7 redenen om weg te rennen bij een Italiaans restaurant
Ik heb er mijn beroep ooit van gemaakt om de beste restaurants te vinden. Bijvangst is dat ik daardoor ook een niet zo goed restaurant gauw doorheb. Maar sommige zaken winden er echt geen doekjes om en verklappen al voordat je er een hap hebt gegeten dat je er moet maken dat je wegkomt. Tenzij je teveel geld wil neerleggen voor een middelmatige pasta. Zo ontmasker je een toeristische valkuil vermomd als restaurant.
Het is al geopend om 6 uur
Doen alsof je thuis bent doe je thuis maar. In Italië eet men laat. Soms wel tien uur ’s avonds laat. Daar hoef je niet aan mee te doen, maar aan te raden is wel om pas na zevenen (op z’n vroegst) richting een restaurant te gaan. Simpelweg omdat je bij een normaal tot goed restaurant hoogstwaarschijnlijk voor gesloten deuren komt te staan. Alleen een toeristentoko opent eerder.
Er staat een propper voor de deur
Tenzij de propper je potentiële grote liefde is en je indruk op hem wil maken, ren je weg. Een goed restaurant heeft geen promotor à la Costa voor de deur te staan om je met z’n charmes te overtuigen om binnen te komen.
Er staan foto’s van eten op het menu
Daar komt alleen een burgertent mee weg. Foto’s op een menu zijn overbodig en het mooist is nog dat gerechten meestal ook nog eens ontzettend goor op de kiek zijn gezet.
Er staat eten of zelfs nep-eten voor de deur
Van hetzelfde kaliber als hierboven; overbodig. Ongekookte pasta hoort in de pan, niet op tafel.
Het menu is in het Engels
Niet meteen gaan sprinten! Steeds meer restaurants in Italië hebben een Engelstalig menu. Maar als dat Engelse menu op bladmuziekstandaard voor de deur staat en er geen Italiaanse variant te bekennen is, mag je aanstalten maken.
Er staan rare gerechten op de kaart
Friet met pizza is geen reden tot rennen, dat is dus gewoon Italiaans. Een English breakfast met ei en worst of American pancakes daarentegen wel. Tenzij je bij een of andere themazaak zit.
Het restaurant ligt centraal
Niet wetenschappelijk bewezen, wel bijna altijd waar. Hoe dichter bij de Dom, hoe sneller ik maak dat ik er weg kom. Denk even Leidseplein: daar zitten niet de meest authentieke zaakjes. Maar er zijn uitzonderingen, zowel in Amsterdam (Xian Delicious Foods, Taste of Culture, ik dwaal af) als in Italië. Een van mijn favorieten in Florence zit namelijk verstopt naast de Duomo. Maar het blijft een goede vuistregel, want op de bonnefooi ergens daar binnenlopen: nooit doen.