Italië heeft de Fiat, het Colosseum, de Vespa en het Vaticaan. Het heeft Michelangelo, Andrea Bocelli en Gianluigi Buffon. Én Italië heeft de Umarell.
Als je je afvraagt wat de essentie van langzaam leven nou precies is, hoe la vita lenta er precies uitziet, dan kun je dat goed zien aan de Umarell. Dit woord is in 2005 bedacht door de Italiaanse schrijver Danilo Masotti. Oorspronkelijk zeg je Umarèl, in het dialect van de regio Emilia-Romagna. Het wil zeggen: oudere mannen die naar straatwerkzaamheden kijken.
In Italië zijn de Umarell een bekend fenomeen. Ik weet niet wat het is. Het is gewoon uiterst normaal dat wanneer er een straat wordt opengemaakt, een rioolbuis vervangen of wat er ook gebeurt, er mannen in de leeftijdscategorie zeventig plus naar dit hele gebeuren staan te kijken. Vaak met handen op hun rug. Bijna alsof ze uitvoerend verantwoordelijken zijn. Wat eigenlijk verschrikkelijk schattig is. Ik zie al helemaal voor me dat de Umarell dan ’s avonds aan tafel gaat zitten en zijn partner vraagt of hij een leuke dag gehad heeft. En dat zijn dag bestond uit het kijken naar straatwerkzaamheden en dat hij daaruit opmaakt dat hij een fijne dag heeft gehad.
Als er iets typerend is voor Italiaanse steden dan zijn het wel de willekeurige wegafzettingen die je overal ziet. Soms afgezet met hekken, soms met knaloranje gaas, soms met lint. Vaak duurt zoiets maanden. Ook typerend voor Italië is dat wegen of straten zelden in zijn totaliteit vernieuwd worden. Er worden lapjes straat geplakt, al jarenlang. Er wordt gezegd dat de straten wegen in Italië van zulke slechte kwaliteit zijn omdat ze onder de portefeuille van de maffia vallen. En er op die manier zeer weinig geld terechtkomt op de plekken waar het terecht zou moeten komen.
Ergens is de Umarell mooi voorbeeld van het mindfull bestaan waar menig Italiaan al aan deed voor het hip werd. Je zou het ook gewoon een ouderwets levenstempo kunnen noemen. Ze waarderen simpele dingen. Kleine dingen. Het leven hoeft niet per se groots en meeslepend te zijn. Je kunt de dag van je leven hebben door te kijken naar wat stratenmakers uitvoeren.
