Niet struinen in Portofino maar wandelen in Parco Portofino

Portofino is dé plek waar je sterren zoals Rihanna, Brad Pitt en Madonna tegen het lijf kunt lopen. En ik geef ze geen ongelijk dat ze daar rondhangen. Met de gekleurde huisjes, het azuurblauwe water en de natuur waardoor het dorpje omringd wordt, is het een van de mooiste plekken van Italië. Mijn camera draaide overuren omdat alles zo fotogeniek is. Dat ik 25 euro moest neerleggen voor een cappuccino en een simpele focaccia, nam ik op de koop toe. Zo aan het water met uitzicht over de meest luxueuze zeilboten, betaalde ik dáár natuurlijk ook voor.

Maar hoe kom je dan in Portofino? Daar had ik niet zo goed over nagedacht en ben gewoon vanaf Genua in mijn Fiat Cinquecento gesprongen. De wegen werden steeds smaller en zelfs in die kleine crossauto, moest ik moeite doen om niet de berg te raken, of mijn tegenligger. Met klotsende oksels kwam ik dus aan in het ieniemini centrum van Portofino waar ik in mijn beste Italiaans begreep dat alleen inwoners van Portofino daar mochten parkeren. Top. De politie zag mijn verhitte hoofd en vertelde dat ik ook kon parkeren in de betaalde parkeergarage. Voor zes euro per uur. Prima voor een uurtje, maar minder leuk als je de hele dag wilt blijven. Ik ben en blijf een Nederlander natuurlijk. In plaats van mijn portemonnee leeg te gooien in de parkeermachine ben ik naar Pedale gereden en ben ik vanaf daar gaan wandelen. Deze gierige move was de beste beslissing ooit.

Parco Portofino

Het schiereiland waar Portofino ligt is namelijk één groot natuurpark, Parco Portofino, en je hebt er ontelbaar veel wandelingen. Helemaal de berg op, een wildedierenhike of een wandeling naar de andere kant van het schiereiland, San Fruttuoso. Ik wilde binnen anderhalf uur vanaf Pedale langs de kust lopen, langs de romantische Passeggiata dei Baci waar je zo’n beroemde kusfoto kunt maken. Vriendlief is niet zo romantisch aangelegd en wilde een echte work-out, dus we moesten en zouden die berg op. We zijn de 612 meter hoge Monte di Portofino opgelopen, een wandeling waarbij je ook wilde zwijnen en vossen kunt spotten.

Wat supertof is aan dit natuurpark, is dat je volop de natuur in gaat. Parco Portofino is sinds 1935 beschermd en heeft een van de meest diverse flora en fauna van het Middellandse Zee gebied. In een redelijk kleine omgeving vind je hier dus een mega variatie aan natuur. Zo staat het er bol van de kastanjebomen en zag ik veel oude mannetjes met een mandje deze wilde kastanjes plukken. Ook vind je er dichtbegroeide Apennijnenbossen waar ik me in een soort van Italiaanse jungle waande en kwam ik langs een open veld vol met olijfbomen die de heuvels versierden. Dat werd afgetopt met een watervalletje en een prachtig uitzicht over Portofino vanaf de berg. In totaal hebben wij er zo’n anderhalf uur over gedaan om de top te bereiken. Bang zijn om te verdwalen hoef je niet want alle routes worden goed aangegeven met bordjes.

Eindeloos wandelen in Portofino

Wat ook leuk is aan dit park is dat je ieder moment je wandeling kunt aanpassen. Om de paar meter kom je namelijk een paaltje tegen waar alle wandelingen op staan. Als je dus onderweg denkt dat je toch naar San Fruttuoso wilt lopen, kun je vanaf daar die paaltjes volgen. In totaal is er zo’n 80 kilometer aan paden met verschillende lengtes en moeilijkheidsgraden. De paden leiden naar mooie dorpjes zoals Camogli, Santa Margherita of San Rocco.

Op Monte di Portofino wilde ik dus nog naar Portofino wandelen. Vanaf de berg hebben we toen de bordjes gevolgd naar deze kustplaats, helemaal naar beneden. Eerlijk is eerlijk: dit was wel iets pittiger omdat het geen goed onderhouden paden zijn zoals in Nederland. Bramenstruiken bleven aan mijn benen hangen en ik moest uitkijken dat ik niet over de rotsblokken struikelde. Maar ja, dat is waarom je de natuur in gaat, om te voelen dat je leeft. Hoe dichter we bij Portofino kwamen, hoe reusachtiger en mooier de huizen werden. Met mijn hoofd tegen de tralies gedrukt, probeerde ik een glimp op te vangen van misschien wel Brad Pitt. Ook al zag ik er waarschijnlijk uit als een oervrouw met geschaafde benen en wilde haren.

Met bemodderde gympies kwamen we aan in het chique Portofino. Rondom de kleine baai heb je allerlei knusse restaurantjes, allemaal met terras in de zon. De Louis Vuitton tassen en grote Chanel zonnebrillen vliegen je om de oren. Nee, Portofino is niet de plek waar je heen gaat als je niks te besteden hebt. Wij ploften neer bij Gelateria Calata 32 voor een veel te dure cappuccino en focaccia. Daar beseften we dat de auto heel ergens anders geparkeerd staat. Nog zo’n anderhalf uur teruglopen? Nee, gelukkig ging er ook een bus terug naar Pedale.

Als je ook zin hebt om een keer iets anders te doen in Portofino, duik dan Parco Portofino in. Op de website staan alle wandelingen en waar je deze kunt starten. Mijn volgende avontuur wordt een hike naar San Fruttuoso.