La dolce vita, is dat zo? In het World Happiness Report is één ding duidelijk: hoe noordelijker, hoe gelukkiger de mens. De top vier van het rapport bestaat uit Finland, Denemarken, IJsland en Zweden. Wij Hollanders hollen er op de zesde plek achteraan. Maar Italië scoort zo zoet niet op de wereldwijde geluksladder.
Wat de perfecte mix van ingrediënten zijn voor geluk? Een hoog BBP per hoofd van de bevolking oftewel welvaart, sociale steun in tijden van nood, geen corrupte overheid, een gezonde levensverwachting, vrijheid in levenskeuzes, vrijgevigheid of liefdadigheid tegenover anderen. Het zijn de zes sleutelfactoren die de onderzoekers van het World Happiness Report gebruiken om wereldwijde levenstevredenheid in kaart te brengen.
Op de ranglijst van 143 landen staat Italië op plek 41 met een cijfer van 6,3. Een stuk lager dan Nederland (plek 6, met een 7,3) dus, omringd door Zuid- en Centraal-Amerikaanse landen als Chili, Guatemala, Panama, Nicaragua en Brazilië. Op BBP scoort Italië in vergelijking met Nederland vrij gelijk, social support maar iets minder en op levensverwachting scoort Italië hoger. Waar de geluksstofjes niet echt op aangemaakt worden zijn vrijheid in levenskeuzes en waar het echt misgaat is corruptieperceptie. Qua leeftijd zijn in Italië de jonkies het gelukkigst en de oudjes het minst – in Nederland is dat andersom.
De 158 pagina’s van het World Happiness Report vol gedetailleerde grafieken, diagrammen en historische gegevens laten één mooi ding zien: geld maakt niet per se gelukkig. Een politieagent, buurman of vreemde die je verloren portemonnee teruggeeft wel. Al jaren tonen juist die dingen aan of het individu in een land gelukkig is of niet. Daar kan niet alleen Italië, maar iedereen wel wat van leren.
