Geloof het of niet: dit zijn de enige Italianen die áltijd haast hebben
Ja, Italianen die altijd in de weer zijn bestaan echt. Aan de kust ontstaan die zweetdruppels gewoon door blootstelling aan de vele zonnestralen, maar in Milaan komen ze tevoorschijn, omdat die ellenlange – vaak zelf verzonnen – to-do lijst koste wat het kost af moet. Dat is vooral op straat te merken aan de vele toeters die om de haverklap afgaan. Wij vertellen je alles over dit Milaanse – niet zo fijne, maar wel héle drukke – ‘fenomeen’.
Busy bragging
De trend busy bragging – beter bekend als het opscheppen over het hebben van veel verplichtingen – is er een die we liever kwijt dan rijk zijn, en dus in Milaan heel populair is. Mensen die zich hier schuldig aanmaken, streven naar een gevoel van belangrijkheid, productiviteit en toewijding. Vaak denken mensen die zo hard mogelijk roepen hoe druk ze zijn, dat dat positief bijdraagt aan hun imago. Nou, bij dezen helpen we die mensen graag uit die droom.
Uit onderzoek blijkt dat het iemand onaardig en arrogant maakt, omdat ze ergens neerkijken op anderen die het ‘rustig’ hebben. Het roept ook twijfels op over de productiviteit, want door dat harde geschreeuw, komt er van al dat harde werk vaak niet zoveel terecht. Daarnaast levert dit fenomeen extra stress op, en daarmee ook een grotere kans op een burn-out. Want door drukte te zien als iets ‘cools’ kun je twijfelen aan je productiviteit op een dag én dus te veel hooi op je vork nemen. Afijn, doe dus lekker wat lukt en laat dat uitsloven achterwege.
Milaan
Even spontaan un caffè drinken, gaat in Nederland al negen van de tien keer niet, maar in Milaan is de kans tien op de tien dat het antwoord na jouw oh zo leuke aanbod, ‘nee’ is. Nog even iemand bellen, een cadeautje kopen, het huis opruimen, langs de apotheek – ze verzinnen van alles, en maken zichzelf wijs dat die taken niet kunnen wachten tot een ander moment. Gevolg: weinig tot geen tijd voor ongeplande activiteiten. In de Italiaanse stad geldt de ongeschreven regel ‘een druk persoon verdient respect en waardering’. Ze zijn dan ook heel trots op hun drukke levens.
Besluit je stipt om 18.00 uur een kantoor in Milaan te verlaten? Bereid je dan voor op boze blikken van menig manager. Daarentegen is het ook weer zo dat wanneer je spontaan, onbetaald overuren maakt, je bijna een staande ovatie ontvangt. Misschien brengt de nieuwe generatie de komende jaren veranderingen aan in de huidige werkcultuur, door te laten zien dat het hebben van haast nergens voor nodig is. Daar kunnen we met z’n allen alleen maar op hopen.