Gek genoeg vallen tepels nog altijd op, zo ook in een etalage vol pasticceria. Al is het aanbod ruim, is er het tepel-taartje dat altijd mijn aandacht trekt. Een taartje bestaande uit een wit halfrond bolletje met een kers als zijnde tepel erop genaamd: Minne di Sant’Agata of Minne di Virgine. En daar zit een verhaal achter, uiteraard.
Minne di Sant’Agata
Dit tepel-taartje komt van oorsprong uit Catania. Het is een cakeje gevuld met zoete ricotta, soms een laagje marsepein en soms chocoladestukjes. Goed gemaakt is ‘ie erg lekker, maar meestal zijn ze zo zoet dat je tanden bij de eerste hap nog net niet uit je mond vallen. Toch is dit het meest gegeten gebakje in Catania. De heilige Agatha is de patroonheilige van de stad, met bijbehorende feestdag op vijf februari. Van een koffiebareigenaar hoorde ik dat haar borsten binnen de nationale Italiaanse pasticceria vertegenwoordigd zijn doordat zij ze ooit afsneed. Haar borsten ja. ‘Minne’ betekent in een soort straattaal borsten. Nadat ik er eentje met een vreemd soort schuldgevoel naar binnen gewerkt had, zocht ik uit wat de arme Agatha tot deze waanzin dreef.
Het verhaal is dat Agatha voordat ze de heilige Agatha werd, een beeldschoon meisje uit een adellijke familie was. Quinziano, een magistraat uit de stad, werd na het zien van het jonge meisje hopeloos verliefd op haar en vroeg haar ten huwelijk. Toen ze nog geen vijftien jaar oud was, had Agatha echter al besloten om met God te trouwen en dus weigerde ze Quinziano’s aanzoek. Quinziano liet haar opsluiten en martelen waarbij haar borsten werden afgesneden, dat deed ze dus niet zelf. Maar op wonderbaarlijke wijze groeiden ze weer aan. De heilige Agatha stierf in de gevangenis. Ze werd verkozen tot beschermheilige van de stad en ter ere van haar gruwelijke martelaarschap werd het taartje in de vorm van haar borst gemaakt om deze voor altijd te eren.
Nog meer tepeltaartjes
Eerder dan de Minne di Sant’Agatha waren er al soortgelijke borstvormige taartjes in omloop. Tette delle suore of tette delle monache of Tre monti (drie bergen) zijn typisch gebakjes uit de regio Puglia. Maar daar duiken we later nog eens in. Moraal van het verhaal: tepel-taartjes zijn al lang en op allerlei verschillende plekken in Italië in omloop. Ze zijn gek op tepels, die Italianen.
