10 bizarre feitjes over pornoster Rocco Siffredi uit Netflix-serie Supersex
Van porno een soort tragisch (gebrek aan) liefdesverhaal maken: Netflix probeerde het met Supersex. Een serie over een van ’s werelds grootste (letterlijk en figuurlijk) pornosterren uit Italië, nota bene geregisseerd door een feministische filmmaakster. Al zit er heus een moraal in het verhaal van de nieuwe zesdelige Netflix-serie, moet je voordat je daar bent aanbeland heel wat seksscènes doorstaan die weinig tot de verbeelding overlaten. Rete-interessant wel, want het verhaal van Rocco Tano oftewel Rocco Siffredi is er nogal een. Dit wist je nog niet over The Italian Stallion, want niet álles in Supersex is de waarheid.
Rocco Siffredi in Supersex
Eerst even over Rocco. Ken je hem niet, dan heb je sowieso weleens van zijn veelvuldig gestolen bijnaam The Italian Stallion gehoord in een of andere domme tv-show. Rocco verdiende ‘m echter terecht, vanwege het formaat dat hij elke dag in zijn broek moet zien te krijgen en er ook meerdere malen per dag uit moest halen. Hij kreeg z’n bijnaam tevens voor z’n eindeloze uithoudingsvermogen. Hoe de kleine Rocco Tano uit het dorpje Cortana uitgroeide tot Rocco Siffredi, een van de grootste pornosterren ter wereld, dat zie je in Supersex. Voor nu: feitjes die je niet allemaal in de serie vindt.
10x feitjes over Rocco Siffredi
Siffredi was allesbehalve een mammone
Ook al was zijn moeder een van zijn grootste liefdes, vertrok hij op jonge leeftijd al uit Cortona naar Parijs, weliswaar met ander doel dan in de Netflix-serie. Wel werd hij echt ontdekt in een swingersclub in Parijs door de hoofdredacteur van Supersex. Het blaadje waarmee z’n moeder hem betrapte als kind. Siffredi was pas twintig jaar toen hij vaste klant werd in de alles-kan-alles-mag-kelders van Parijs en zijn pornocarrière begon. En dat terwijl z’n moeder hem vroeg priester te worden.
Zijn broer Tommaso bestaat niet
De serie is zo’n zeventig procent realiteit, de rest is fictie. Zo bestaat een van de belangrijkste personages Tommaso Tano niet. In het echt heeft Siffredi wel een broer die naar Parijs verhuisde genaamd Edoardo Bergis, maar de rest van het personage is niet op hem gebaseerd. Tommaso is een fictief personage dat is verweven in de realiteit.
Hij is al meerdere malen teruggekomen van z’n pensioen
In 2004 ging Siffredi met pensioen. Hij was inmiddels veertig jaar oud en z’n oudste zoon kwam op de leeftijd dat hij bewust werd van wat zijn vader deed. Hij stopte, maar voelde al gauw ‘dat hij weg moest’. Dus verdween hij regelmatig, op zoek naar seks. In 2009 keerde hij terug vanwege ‘zijn love of performing’. In 2015 ging hij dan echt met pensioen, zei hij. Hij bleef enkel porno regisseren en produceren. Maar Siffredi kon het toch niet laten: hij verscheen alsnog in films (z’n laatste cameo was ergens in 2022) en zei dat hij nooit meer zou zeggen dat hij met pensioen ging. Nu hij de 59 heeft aangetikt lijkt het erop alsof hij zijn laatste uitspraak over achter de camera blijven naleeft. Van vossen weet ik het, maar of wilde paarden hun streken wel verliezen durf ik niet te zeggen.
Siffredi wist niet dat-ie seksverslaafd was
Toen Siffredi tijdens zijn eerste ‘pensioen’ hele nachten verdween, ging hij elke dag naar de hoeren en had hij seks met zowel vrouwen als mannen. Toch had hij niet door dat hij een seksverslaving had. Hij refereerde naar zijn apparaat als ‘the devil between my legs‘. In 2016 ging een docu over zijn leven in première op het Filmfestival van Venetië. Daarin sprak hij voor het eerst over zijn seksverslaving, die hij na dertig jaar naar eigen zeggen had overwonnen.
Hij is gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen
Aan het eind van de serie maakt collega Rosa Caracciolo haar entree. Deze dame heet in het echt Rosza Tassi en speelde inderdaad in filmpjes voor volwassen met Siffredi die nu haar man is. Samen deden ze onder meer pornoparodieën op Tarzan en The Bodyguard. Caracciolo staat inmiddels op non-actief, maar de twee hebben een open huwelijk en Siffredi mag oneindig veel wippies maken met pornosterren. Samen hebben ze twee kinderen. Leonardo (’96) schijnt het bedrijf van z’n vader te runnen en Lorenzo (’99) zit niet in de pornoindustrie maar heeft wel het uithoudingsvermogen van z’n vader: hij is atleet en parttime model.
De pornoster heeft een geschatte nettowaarde van $10 miljoen
In een lekker jaar verdiende hij zo’n $200.000. Bedenk daarbij even dat OnlyFans nog ondenkbaar was en de gemiddelde pornoster echt niet zoveel centjes maakte. Siffredi kreeg naast een aangenaam salarisstrookje ook nog verschillende AVN Awards voor mannelijke performer van het jaar, mannelijke buitenlandse performer van het jaar en voor beste regisseur.
Hij schijnt minder lief te zijn dan in de serie
Siffredi staat bekend om drie dingen: z’n formaat, z’n filmsterrenlook en zijn gebrek aan zijden handschoenen. Spugen, slaan en wurgen zijn kenmerkend voor een Rocco-film en behoren tot z’n standaard repertoire. De scène met de dame en de wc in Supersex komt echt uit een pornofilm. ‘What you call violence, I call pain with pleasure,’ zegt Siffredi erover. Al vindt hij het wel belangrijk om eerst een band te rijgen voordat je je tegenspeler in het gezicht slaat, vertelde hij The Daily Beast. Over hoe menselijk hij neergezet wordt in de serie ontstond dan ook wat commotie.
Hij heeft zo’n 6.000 bedpartners
Het precieze nummer varieert nogal online, maar hij trok z’n broek uit in zo’n 1.400 tot 1.700 films. Dat zijn een slordige 6.000 bedpartners. Daarover zei hij tegen Numéro: ‘Mijn sterke punten zijn dat ik graag plezier geef en dat ik op alle soorten vrouwen val.’
Siffredi is een masochist
Hij liet zichzelf echt besnijden, op de dag na zijn moeders dood. Het herstel verliep net als in de serie niet echt soepel, wat Siffredi zelf dwarsboomde. ‘Ik was ernaar op zoek. Ik moest mezelf pijn doen om dichter bij mijn moeder te komen.’
Supersex werd gemaakt door een feminist
De nogal masculiene serie werd dus gemaakt door de feministische filmmaker Francesca Manieri. Een opdracht die extreem ver van haar af stond, maar die ze aannam onder het mom van: ‘Oké, laten we van de gelegenheid gebruik maken om tot de kern door te dringen; om de kunst van mannelijkheid te vertellen vanuit een vrouwelijk gezichtspunt. En ik denk dat het op dit moment heel belangrijk is voor een man om verteld te worden door een vrouw.’