De nieuwe Nederlands film ‘Tegendraads’ wil je zien

Leuk nieuws: vanaf vandaag, 14 november, draait de Nederlandse film ‘Tegendraads’ in de bioscoop. Waar menig film van eigen bodem, vaker niet dan wel volle zalen trekt, heb ik van deze hoge verwachtingen. Waarom? Omdat de cast met onder andere Holly Mae Brood, Barbara Sloesen en Emma Joston, vol talent zit. Heerlijk zo’n topper van een film, die midden in de herfst verschijnt. Ik zie het al gebeuren, hoor: met een bak popcorn op schoot, wegdromen naar Oldenzaal, waar Italiaanse werknemers in 1961 de harten van Twentse meisjes op hol lieten slaan. Ja, daar zijn die Italianen natuurlijk het beste in.

Terug naar 1961

De film is gemaakt onder leiding van regisseur Ben Sombogaart – die ook ‘De Tweeling en ‘Kruistocht in Spijkerbroek’ maakte. Het idee: het verhaal van de jonge arbeider Johanna naar buiten brengen. Zoals dat vroeger – en soms nog steeds gaat – werkt ze net als de rest van haar familie vanzelfsprekend in een Twentse textielfabriek. Generatie op generatie. Johanna heeft grotere ambities, dan trouwen en kinderen krijgen – waar overigens niks mis mee is – en dus ligt ze volgens haar vader ‘dwars’.

Sombogaart laat in de film het soms grote gevecht om te zijn wie je wil zijn, en de moed die nodig is om los te komen van harde tradities zien. Niet alleen het thema ‘emanciperen’ laat hij aan bod komen. Ook ‘arbeidsmigratie’ en ‘discriminatie’. Neem het enorme tekort aan arbeidskrachten – door de economische groei – eind jaren vijftig. In de film is te zien dat er een groep ‘gastarbeiders’ uit Italië komt helpen, maar de Twentse bevolking mag ze bij voorbaat niet. De andere taal, gewoontes en culturen van de Italianen zorgen voor ongemak bij de Twentenaren. Resultaat: de Spaghettirellen.

Bioscoopfilm ‘Tegendraads’

Halsoverkop een kaartje kopen is gevaarlijk, dus ik leg met liefde even kort en bondig uit waar deze veelbelovende film overgaat. Oké, het is 1961 en in Oldenzaal staat een textielfabriek die wel wat extra handen kan gebruiken. Daarvoor komt er een groep Italianen over – en die nieuwe samenwerking gaat niet van een leien dakje. ‘Als je één van die jongens tussen de machines doet, komt er spaghetti uit’, roept een Twentenaar. Je begrijpt: niet heel aardig. Toch blijven de Italianen ‘vrolijk’ en hard doorwerken.

Eén van die Italianen is de knappe Francesco. Hij verovert – zonder pardon – het hart van de jonge arbeidster Johanna. Samen willen ze meer vrijheid en ontdekken wat er nog meer te beleven valt, naast het werk in de fabriek. Johanna wil de mode in, maar haar familie is not amused, wanneer ze dit nieuws bekendmaakt. Zullen de groeiende spanningen roet in de prille liefdesrelatie gooien of gaan ze samen de wijde wereld in? Dat blijft nog even gissen. Tot de veertiende, dus.

Beeld: VPRO