Waarom de kerstmannen in Rome zo ontroeren
Ooit, een jaar of twintig terug, woonde ik een tijdje in Rome. Samen met mijn lief; een beetje het leven vieren, de dag plukken. Ons appartement moest aan twee eisen voldoen: het moest in het Centro Storico zijn en het moest een logeerkamer hebben. We vonden ons paradijs uiteindelijk aan de Via Lanza. Tachtig massieve treden leidden naar ons paradijs in de wijk Monti met vanaf ons dakterras uitzicht op het Colosseum.
Als we op onze verse Vespa richting het Piazza dell’Orologio reden voor onze Italiaanse les, passeerden we het Colosseum en het Piazza Venezia. We zagen mannen zich in ridderpakken hijsen om zo weer wat toeristen van hun euro’s te bevrijden. Een foto met een Romeinse ridder kostte zomaar twintig euro.
Als ik terugdenk aan die ritjes waarbij we de stad zagen ontwaken kiert mijn hart van de heimwee.
Vanochtend zag ik ‘ons’ weggetje. Langs die prachtige pijnbomen vanaf het Colosseum langs Piazza Venezia naar het Vaticaan reden duizenden kerstmannen op de fiets. Waarom? Om aandacht te vragen (en dus geld) voor onderzoek naar kanker bij kinderen. Sinds de oprichting hebben ze al 700 gezinnen kunnen helpen en minstens zoveel harten verwarmd. Dat van mij in ieder geval enorm.
Dit bericht op Instagram bekijken
