De laatste

Iets meer dan twee jaar geleden appte May-Britt me of ik het leuk zou vinden om voor Italiamo te schrijven over mijn weg naar mijn Italiaanse huis. Ik was toen in Italië, en op weg naar een bezichtiging van een huis waar ik op slag verliefd op werd. ‘Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren’ schreef Willem Elsschot ooit, een zin waar ik vaak aan terugdenk. Want de financiering voor dat huis kreeg ik net niet bij elkaar. En misschien was het ook wat vroeg, het is niet of het geld hier tegen de plinten op klotst en een oud onderhoud behoevend huis kopen in een ander land is misschien niet gelijk het slimste idee. Dus ik spaarde verder, en verder, er volgden tal van life events en twijfels en pieken en dalen en omzwervingen en pauzes – en nu is er niet veel veranderd, behalve dat ik de tijd nog steeds niet rijp vind (en m’n bankrekening vindt dat ook).

Ondertussen kwam ik er natuurlijk nog veel en vaak, vooral in Florence, aan de liefde voor het land ligt het niet. In Nederland ging m’n werk door, werd het meer en meer, en ook al bewonder ik de manier waarop de Italianen hun sociale agenda’s leeg houden en aan ver vooraf plannen simpelweg weigeren mee te doen, mij lukt het niet. Ik wilde nooit zo iemand worden, maar ergens heb ik ongemerkt een afslag genomen en ben ik iemand die pas over anderhalve maand een avond vrij heeft en consequent te druk en te moe is.

En dus ga ik langzaam maar zeker dingen veranderen en aanpassen, en één daarvan is dat ik sommige opdrachten vaarwel wil zeggen, waaronder deze reeks. Dus, dit is mijn laatste aflevering op Italiamo. Is het dan ook het einde van de weg naar Italië? Nee dat zeker niet, maar het huis gaat er niet nu komen, en ook niet over een half jaar. Het huis dat ik ooit hoop te hebben staat er al, ergens op een heuvel, al weet ik niet waar, en er komt een dag dat we elkaar vinden.

Tot die tijd heb ik het ontzettend naar m’n zin in Nederland, met iedereen die ik liefheb, en wacht en voel ik in hopelijk wat meer rust dan nu af wanneer het tijd wordt om die kant op te gaan. Ik wil jou als lezer enorm bedanken voor het meeleven en -lezen hier, en mocht de kogel ooit toch door de kerk gaan kom ik vast nog even een keer terug voor een update. Voor nu, heb een mooie dag! Ik heb genoten van deze plek.

Project Italiaanse droom

Nog één keer alles lezen?

Hier vind je Project Italiaanse droom van begin tot eind »