Kastanjes zijn eigenlijk de friet van Italië

Ze worden verkocht in een soortgelijk puntzakje, geven je hetzelfde warme, zoutige snack-gevoel, je kunt ze elke straathoek krijgen, worden verkocht vanuit soortgelijke kraampjes op markten en braderieën, worden klaargemaakt in een speciale pan en bovenal ontlokken ze eenzelfde soort extatische reactie onder Italianen als wanneer je het over friet hebt tegen Nederlanders: kastanjes.

De herfst begon vorige week in Italië precies op 24 september, maar waar je dat daadwerkelijk kon zien was op de lokale markt: de paddenstoelen, pompoen, cavolo nero, wortels en kastanjes regeerden het assortiment alweer. Die laatste, de kastanjes, zijn nogal geliefd in Italië. Italianen zijn er dol op; kilo’s en kilo’s koopt men ervan. Hele zakken vol. Men maakt ze thuis klaar door ze even in kruisvorm in te snijden en te poffen een speciale pan met ongeveer net zo veel gaten in de bodem als een vergiet. Dit kan in de oven, maar het liefst natuurlijk op open vuur, dan krijgen ze een lekkere gebrande smaak. Kastanjes worden soms gegeten met zout, maar meestal eigenlijk met niks. Gek genoeg vind ik de smaak van kastanjes zelf iets weghebben van een aardappel, ook dan zetmeel-achtige.

In veel Italiaanse steden kun je tijdens de herfst op elke straathoek een kastanjeverkoper zien staan. Zelf heb ik tijdens een bezoek in eetstad Bologna na een plateau mortadella, ham en Parmigiano, tagliatelle al ragù, tiramisu, een ijsje, optimistisch óók nog een puntzakje kastanjes bij een kraampje op straat besteld, omdat ze zo lekker roken. Het resulteerde in dat in een soort acute overvolheidscrisis op straat waarbij ik extreem misselijk op de stoeprand zat. Maar goed, daar konden die kastanjes natuurlijk niks aan doen. Warm, voedzaam en goed vullend dus, waar friet met mayo ook goed voor kan zorgen.

Verder vind je kastanjekraampjes veel op markten, festivals en andere evenementen. En op de een of andere manier, net zoals de goede oude patatkraam op een festival, hebben deze kraampjes altijd klandizie. Men staat er zonder moeite voor in de rij. Als je aan een Italiaan vraagt of ze een zakje kastanjes willen halen, volgt er in veel gevallen een bijna kinderlijk enthousiasme. De hele maand oktober zijn er door heel Toscane meerdere kastanje festivals te bezoeken, bijvoorbeeld in Valdera. Je eet er pasticceria met kastanjes, kunt er geroosterde kastanjes eten en zoete wijn drinken. Maar stel je gaat, pas alsjeblieft op met kastanjes als after-maaltijd-snack, ik weet waar ik het over heb.