Afgelopen weekend zat ik met iemand uit de regio Veneto op een terras. Toen de spritzen arriveerden zei ze hoofdschuddend: ‘die zijn te licht.’ Waarna ze doorratelde over welke kleur een spritz hoort te zijn en hoe het gemiddelde drankgebruik in haar regio is. Al snel werd duidelijk dat deze regio naast een aantal parels van steden zoals Padua, Verona en Venetië ook veel nonchalant alcoholisme kent.
Drankgebruik onder Italianen
In Italië wordt over het algemeen vaak gedronken. Vaak, maar niet veel in één keer zoals in Nederland gebruikelijk is. Italianen worden niet snel laveloos dronken. Met vaak bedoel ik dat het over het algemeen normaal is om bij de lunch wijn te drinken, ook onder werktijd. Ook met zakenrelaties. Zelfs bij eettentjes op straat kun je meestal voor één euro een bekertje wijn bij je broodje krijgen. Aperitivo na werk is een van de meest normale dingen ter wereld. Even staan, even bijpraten met vrienden, even een glas alcohol.
Weekendprogramma
In de regio Veneto is dit levensbegeleidende drankgebruik ook aan de orde, maar je zou kunnen zeggen on steroids. Een weekenddag in Veneto ziet er namelijk als volgt uit: je staat op en begint met ontbijt. Geen zorgen, hier zit nog geen alcohol bij, maar zoals je zult lezen is het ontbijt dan ook de enige maaltijd op de dag waarbij niet gedronken wordt. Rond elf uur is het namelijk tijd voor aperitivo. Dat wil zeggen prosecco, spritz, of iets anders feestelijks. Aangezien de spritz uit Venetië en daarom uit de regio Veneto komt moeten ze wel op een bepaalde manier gemaakt worden. Niet te licht dus. En normaliter zou een spritz niet duurder moeten zijn dan vier euro.
Een drankverhaal zonder einde
Dan gaan we door naar de lunch. Hoort daar wijn bij in Veneto? Natuurlijk hoort daar wijn bij. Men bestelt dan ook altijd ruim. Geen halve maatregelen, geen halve liters. Na de lunch is het niet ongebruikelijk om een sterk einde te maken aan de lunch. Dat wil zeggen met sterke drank. Dus iets van grappa, limoncello of amaro verschijnt al snel op tafel. Wanneer de lunch klaar is gaat men even wandelen of even liggen, om de lunch te verteren. Drie keer raden wat er daarna gebeurt? Het begint met a- en eindigt op peritivo. Rond een uur of zes maakt men zich weer op voor een volgende aperitvo, met hapjes erbij. Maar niet teveel, want er moet ook nog avondeten gegeten worden. Waar dan weer wijn bij gedronken wordt. Je begrijpt inmiddels vast wel dat dit een verhaal zonder einde is. En wat mensen na het eten doen in de regio Veneto zal vast geen verrassing meer zijn.
