Dat kan ik vast zelf wel
Als kind ben ik altijd dol geweest op knutselen en dat ging later over in een grote interesse in zelf dingen opknappen in huis. Goed beschouwd verschillen die zaken niet zoveel van elkaar, en het geeft een geweldig gevoel van ik-kan-de-hele-wereld-aan wanneer je zélf iets kunt oplossen in plaats van meteen een klusjesman of -vrouw te moeten bellen. Dus toen dit hele Italië-plan zich begon te ontvouwen leek het me geen gek idee om dat klussen eens wat beter onder de knie te krijgen. Want stel, ik zit op een gegeven moment prinsheerlijk op mijn Italiaanse berg en er moet iets kleins gebeuren, dan is het toch verdomd onhandig om eerst helemaal te moeten wachten op een Italiaanse klusjesman. Als je die überhaupt al kan vinden. En als die vervolgens überhaupt al wil komen. Bovendien heb ik nog maar weinig huizen gezien waar ik de vloertegels, keuken, badkamer of muren níet spuuglelijk vind dus hoe meer ik zelf kan, hoe meer ik al dat soort esthetische details voor lief kan nemen, want die knap ik dan gewoon lekker zelf op.
Ik googelde naar ‘kluscursus Amsterdam’ en vond meerdere aanbieders, waaronder FemTech, die zich speciaal richten op klussen voor vrouwen (een beetje seksistisch ja). Een basiskluscursus waarin je onder andere leert boren en dingen ophangen in verschillende soorten muren, waarna je kunt doorstromen naar de cursus Electra en Sanitair. Vrienden verklaarden me voor gek dat ik hier mijn vrije dagen aan ging besteden, maar ik was razend enthousiast want ik zag mezelf al direct al die lelijke bejaarde lampen van mijn toekomstige Italiaanse muren trekken en vervangen door smaakvollere varianten.
Zoals gezegd had ik al wel enige klushandigheid, vooral door veel gewoon zelf op te zoeken. Werkelijk alles is online te vinden, van een dakraam plaatsen tot hoe je een badkamer moet afkitten. Een paar jaar eerder al had ik bijvoorbeeld al het houtwerk in mijn huis geschilderd en opgeknapt, wat dankzij YouTube en wat doorzettingsvermogen bijzonder goed heeft uitgepakt.
Hoe dan ook, ik wilde meer leren. De eerste les begon met ‘ophangen en bevestigen.’ We behandelden de verschillende soorten muren; bijvoorbeeld beton (hard en massief), gasbeton (zacht en massief), gipsplaat (zacht en hol), en wat voor boormachine en boortjes daar voor nodig zijn. Een boorhamer met steen- en betonboortje voor beton, een accuschroefboor en klopboor zonder kloppen met een hss boortje of glasboortje voor tegels. Ik leerde over de snelspankop, slipkoppeling, het maximale aandraaimoment van een accuboormachine en het verschil tussen NikkelCadium-accu’s en nikkelmetaalhydride-accu’s. Je zal er maar om verlegen zitten, nietwaar? We hadden het over universeelboren, verzinkboren en speedboren, over Torx en Pozidriv schroeven en over tuimelpluggen en hollewandpluggen – en aan het einde van de rit was ik iemand geworden die opgewonden door het booraanbod van de bouwmarkt zat te scrollen omdat ik onmiddellijk een nieuwe boor wilde.
Nu is het natuurlijk niet zo dat ik nu zomaar een hele Italiaanse verbouwing aan kan, maar het heeft me wel het zelfvertrouwen gegeven om vaker te denken: nou, dat kan ik vast zelf wel. Met als hoogtepunt dat ik twee zomers terug eigenhandig de saaie zwarte tegelvloer in mijn badkamer verving door een vrolijkere tegel. En elke ochtend als ik onder de douche sta denk ik weer: dat heb ik zélf gedaan en ik kan je zeggen: dat maakt douchen nóg lekkerder. Dus op naar mijn Italiaanse douche. Sono pronta.
Project Italiaanse droom
Continua a leggere…»
« L’episodio precedente
