Je raadt nooit wat deze nonnen doen als ze niet kunnen slapen
Vijf jaar geleden werd er op de kloosterdeuren van een monastero in Veneto geklopt door Sarah dei Tos. Moeder Aline van het klooster dacht dat Sarah zich wilde bekeren, maar niets bleek minder waar. Ze had een plan voor de vijfduizend meter grote kloostertuin, die vol wijnranken stond.
De zusters van het Monastero Cistercense dei Santi Gervasio e Protasio – nee, dat is geen korte naam – staan elke ochtend om vijf uur op. Behalve in de periode van la vendemmia, de druivenoogst. Dan slapen ze wat langer uit. De kans is namelijk groot dat ze de hele nacht hebben doorgewerkt. Wat ze deze nachtelijke uren gedaan hebben? Druiven geplukt.
Deze druiven zijn nodig voor de Prosecco Superiore DOCG van Abbazia La Vigna di Sarah. Kenmerkend voor deze prosecco is dat de druiven ’s nachts, bij volle maan, worden geoogst. Dit omdat de lagere temperatuur het oxidatieproces van de vers geplukte druiven vertraagt. De natuurlijke samenstelling van de druiven blijft beter gewaarborgd en er kan later zo min mogelijk sulfiet worden toegevoegd. Sarah dei Tos is wijnmaakster, woont een paar kilometer verderop van het klooster en organiseerde de druivenoogst al negen jaar op deze manier. Met veel succes. Dus besloot ze met op de kloosterdeuren te kloppen met een samenwerkingsvraag.
De prosecco draagt het DOCG keurmerk, dit keurmerk houdt in dat er een methode is gebruikt die voldoet aan strenge eisen. Keureisen vooral gericht op een zo natuurlijk mogelijke productie. Italië is fan van keurmerken, zoals je in dit artikel kunt lezen. Dat de oogst zo natuurlijk mogelijk gebeurt is belangrijk voor de nonnen. Afgelopen jaar was de oogst zeer slecht. Niet door ongedierte, maar door de hitte en het vele stormen. Normaal gesproken worden er vijfduizend flessen per jaar geproduceerd. Dit jaar was dat iets meer dan de helft. ‘Maar we verwelkomen alles als een gift van God, dus we klagen niet,’ aldus moeder Aline in een interview met Gambero Rosso.